زمان استفاده از فسفر  و ریشه زار در اولین آبیاری زعفران (گل آب) است. در صورت مصرف زیاد و بی‌رویه فسفر، كمبود عناصر كم‌مصرف آهن و روی در زعفران به وجود خواهد آمد. مصرف بیش از اندازه پتاسیم نیز موجب می‌شود عملکرد كلاله خشک كاهش یابد. بنابراین بهتر است از آزمایش خاک برای تعیین نیاز یا عدم نیاز به كودهای حاوی پتاسیم استفاده شود. همچنین باید توجه داشت كه از كودهای پتاسیم فاقد كلر استفاده شود؛ زیرا گیاه زعفران به كلر حساس است. بهترین زمان مصرف كودهای حاوی پتاسیم همزمان با اولین آبیاری زعفران است. در صورت لزوم میتوان از تركیبات حاوی پتاسیم ویژه كودآبیاری نظیر 12-12-36 یا سولوپتاس به صورت سرک در دومین آبیاری زعفران نیز استفاده كرد. توجه به این نکته بسیار مهم است كه مصرف زیاد پتاسیم یا بیماری‌های ریشه‌ای مانع جذب كلسیم توسط زعفران می‌شود. برای رفع كمبود كلسیم محلولپاشی كودهای مایع حاوی كلسیم نظیر کائوس ایکس تی در اواسط دوره رشد زعفران (بهمن ماه با غلظت 1 تا 1.5 در هزار) توصیه می‌شود. همچنین استفاده متعادل از عناصر كم‌مصرف آهن و روی در برنامه غذایی زعفران ضرورت دارد. این عناصر را میتوان به روش محلولپاشی، خاكی (قبل از كاشت) یا كودآبیاری (مرحله زاج آب) استفاده كرد. مناسب‌ترین زمان برای محلولپاشی زعفران، اواخر بهمن تا اوایل اسفند و در شرایطی است. كه دمای روز كمتر از 15 درجه سلسیوس نباشد. با توجه به اینکه اغلب اراضی زیر كشت زعفران سطح كمی دارند و كوچک هستند، محلولپاشی بهتر است با استفاده از سمپاش دستی/ شارژی انجام شود.