زمان استفاده از فسفر  و ریشه زار در اولین آبیاری زعفران (گل آب) است. در صورت مصرف زیاد و بی‌رویه فسفر، کمبود عناصر کم‌مصرف آهن و روی در زعفران به وجود خواهد آمد. مصرف بیش از اندازه پتاسیم نیز موجب می‌شود عملکرد کلاله خشک کاهش یابد. بنابراین بهتر است از آزمایش خاک برای تعیین نیاز یا عدم نیاز به کودهای حاوی پتاسیم استفاده شود. همچنین باید توجه داشت که از کودهای پتاسیم فاقد کلر استفاده شود؛ زیرا گیاه زعفران به کلر حساس است. بهترین زمان مصرف کودهای حاوی پتاسیم همزمان با اولین آبیاری زعفران است. در صورت لزوم میتوان از ترکیبات حاوی پتاسیم ویژه کودآبیاری نظیر ۱۲-۱۲-۳۶ یا سولوپتاس به صورت سرک در دومین آبیاری زعفران نیز استفاده کرد. توجه به این نکته بسیار مهم است که مصرف زیاد پتاسیم یا بیماری‌های ریشه‌ای مانع جذب کلسیم توسط زعفران می‌شود. برای رفع کمبود کلسیم محلولپاشی کودهای مایع حاوی کلسیم نظیر کائوس ایکس تی در اواسط دوره رشد زعفران (بهمن ماه با غلظت ۱ تا ۱.۵ در هزار) توصیه می‌شود. همچنین استفاده متعادل از عناصر کم‌مصرف آهن و روی در برنامه غذایی زعفران ضرورت دارد. این عناصر را میتوان به روش محلولپاشی، خاکی (قبل از کاشت) یا کودآبیاری (مرحله زاج آب) استفاده کرد. مناسب‌ترین زمان برای محلولپاشی زعفران، اواخر بهمن تا اوایل اسفند و در شرایطی است. که دمای روز کمتر از ۱۵ درجه سلسیوس نباشد. با توجه به اینکه اغلب اراضی زیر کشت زعفران سطح کمی دارند و کوچک هستند، محلولپاشی بهتر است با استفاده از سمپاش دستی/ شارژی انجام شود.