کیوی

مراحل فنولوژیکی رشد کیوی
که به توالی رویدادهای رشد و تکامل درخت کیوی در طول یک سال زراعی اشاره دارد، به چند مرحله اصلی تقسیم میشود. هر کدام از این مراحل در زمانهای مختلفی از سال اتفاق میافتند و تأثیر مستقیمی بر عملکرد و کیفیت محصول دارند. مراحل فنولوژیکی کیوی به طور کلی به شرح زیر است:
1.مرحله خواب زمستانی (Dormancy):
- زمان: اواخر پاییز تا اواخر زمستان
- درختان کیوی در این مرحله به استراحت رفته و هیچ رشد فعالی ندارند. برگها ریخته و گیاه به خواب زمستانی میرود. سرمای زمستانی برای شکستن دوره خواب و شروع رشد در بهار ضروری است.
2. تورم جوانهها (Bud Swelling):
- زمان: اوایل بهار (اواخر اسفند تا فروردین)
- با افزایش دمای هوا، جوانههای روی شاخهها شروع به تورم میکنند. این مرحله اولین نشانههای بیدار شدن درخت از خواب زمستانی است.
3. شکفتن جوانهها (Bud Break):
- زمان: فروردین
- در این مرحله جوانهها باز میشوند و رشد برگها و شاخههای جدید آغاز میشود. رشد اولیه رویشی گیاه در این مرحله اتفاق میافتد.
4.رشد برگها و شاخهها (Shoot and Leaf Development):
- زمان: فروردین تا اردیبهشت
- شاخهها و برگهای جدید به سرعت رشد میکنند. این مرحله برای فتوسنتز و جمعآوری انرژی برای مراحل بعدی رشد اهمیت زیادی دارد.
5.شروع گلدهی (Flowering):
- زمان: اردیبهشت • گلهای کیوی باز میشوند. این مرحله بسیار مهم است زیرا باروری گلها و تشکیل میوهها به گردهافشانی موفق بستگی دارد. درختان کیوی به گردهافشانی توسط باد یا حشرات نیاز دارند.
6.تشکیل میوه (Fruit Set):
- زمان: خرداد
- پس از گردهافشانی موفق، میوهها شروع به تشکیل میکنند. در این مرحله میوههای کوچک روی شاخهها مشاهده میشوند.
7.رشد میوه (Fruit Growth):
- زمان: خرداد تا شهریور
- میوهها به تدریج رشد میکنند و اندازه آنها افزایش مییابد. تغذیه مناسب و آبیاری منظم در این مرحله برای بهبود کیفیت و اندازه میوهها ضروری است.
8.رسیدن میوهها (Fruit Maturation):
- زمان: شهریور تا آبان
- میوههای کیوی به تدریج رسیده و آماده برداشت میشوند. افزایش سطح قندها و تغییرات فیزیکی در میوهها در این مرحله اتفاق میافتد. زمان دقیق برداشت بر اساس درجه رسیدگی میوهها تعیین میشود.

9.ریزش برگها و ورود به خواب زمستانی (Leaf Fall and Dormancy):
- زمان: آبان تا آذر
- با کاهش دما در پاییز، برگها شروع به ریزش میکنند و درختان به تدریج وارد مرحله خواب زمستانی میشوند تا چرخه رشد دوباره از سر گرفته شود.
هر کدام از این مراحل نیازمند مدیریت مناسب از نظر تغذیه، آبیاری و محافظت از درخت در برابر آفات و بیماریها است تا محصولی با کیفیت به دست آید.
استفاده از کودهای محرک رشد در کیوی:
استفاده از محرکهای رشد در مراحل مختلف رشد درخت کیوی میتواند به بهبود عملکرد، افزایش کیفیت میوه و بهبود رشد کلی گیاه کمک کند. هر محرک رشدی در مرحله خاصی از رشد بیشترین بهرهوری را دارد. در زیر مراحل کلیدی رشد کیوی و محرکهای رشد مناسب برای هر مرحله آورده شده است:
1.مرحله جوانهزنی و رشد اولیه (اوایل بهار):
- محرک پیشنهادی: جلبک ها، لبیکاژ، فراکتون، بمباردیر، نوتریفوس، کود مایع مرغی، میکروپلاس
- تأثیر: در این مرحله، هورمونهای اکسین و جیبرلین برای تحریک جوانهزنی و افزایش رشد شاخههای جدید بسیار مؤثر هستند. این هورمونها به تقسیم و کشیدگی سلولی کمک میکنند و رشد اولیه گیاه را تقویت میکنند، لذا استفاده از موادی که به تعادل تغذیه ای در این زمینه منجز شود میتواند بسیار کمک کننده باشد.
- بهرهوری: استفاده از این محرکها باعث رشد بهتر شاخهها و افزایش قدرت گیاه میشود که در نهایت به افزایش تولید میوه در فصل برداشت منجر خواهد شد.
2.مرحله تشکیل میوه (پس از گلدهی):
- محرک پیشنهادی: لبیکاژ، فراکتون، بمباردیر، باتالون
- تأثیر: پس از گلدهی، استفاده از جیبرلین برای افزایش اندازه میوهها و تحریک رشد میوهها بسیار مؤثر است. این محرک باعث کشیدگی سلولها و افزایش حجم میوهها میشود.
- بهرهوری: بهبود اندازه و شکل میوهها و افزایش میزان محصول.
3.مرحله رشد میوه (اواسط تابستان):
- محرک پیشنهادی: عناصر غذایی مایع (مخصوصاً پتاسیم، کلسیم و ریزمغذیها) ، کاتون ایکس تی ، کاتون، لبیفول پتاسیکو، لبیفول موویکال، کائوس، کائوس ایکس تی
- تأثیر: در این مرحله، گیاه نیاز زیادی به عناصر غذایی مخصوصاً پتاسیم و کلسیم دارد. استفاده از محرکهای رشدی که شامل پتاسیم و کلسیم به شکل محلولپاشی هستند، به افزایش کیفیت و اندازه میوه کمک میکند. همچنین، کلسیم استحکام دیوارههای سلولی را افزایش داده و مانع ترک خوردن میوهها میشود.
- بهرهوری: بهبود کیفیت، وزن و استحکام میوهها.
4.مرحله رسیدن میوه (اواخر تابستان تا پاییز):
- محرک پیشنهادی: عناصر تقویتکننده قند (پتاسیم و بور) فراکتون، بمباردیر شوگر، باتالون
- تأثیر: استفاده از پتاسیم و بور در این مرحله به افزایش محتوای قند در میوهها کمک میکند. این عناصر باعث افزایش تولید قندها در میوه و بهبود طعم و کیفیت نهایی میوه میشوند.
- بهرهوری: بهبود طعم، شیرینی و کیفیت بازارپسند میوه
5.مرحله خواب زمستانی:
- محرک پیشنهادی: محرکهای افزایش مقاومت به سرما (مثل جلبک دریایی) بیوآلجاکس، آمیفورت مکس
- تأثیر: در این مرحله، استفاده از محرکهای طبیعی مانند عصاره جلبک دریایی میتواند به تقویت مقاومت درخت کیوی به سرما و آمادهسازی برای رشد سال بعد کمک کند.
- بهرهوری: افزایش مقاومت به سرما و جلوگیری از آسیبهای زمستانی.

استفاده از کودهای محرک رشد در کیوی
استفاده از محرکهای رشد در مراحل مختلف رشد درخت کیوی میتواند به بهبود عملکرد، افزایش کیفیت میوه و بهبود رشد کلی گیاه کمک کند. هر محرک رشدی در مرحله خاصی از رشد بیشترین بهرهوری را دارد. در زیر مراحل کلیدی رشد کیوی و محرکهای رشد مناسب برای هر مرحله آورده شده است:
1.مرحله جوانهزنی و رشد اولیه (اوایل بهار):
- محرک پیشنهادی: جلبک ها، لبیکاژ، فراکتون، بمباردیر، نوتریفوس، کود مایع مرغی، میکروپلاس
- تأثیر: در این مرحله، هورمونهای اکسین و جیبرلین برای تحریک جوانهزنی و افزایش رشد شاخههای جدید بسیار مؤثر هستند. این هورمونها به تقسیم و کشیدگی سلولی کمک میکنند و رشد اولیه گیاه را تقویت میکنند، لذا استفاده از موادی که به تعادل تغذیه ای در این زمینه منجز شود میتواند بسیار کمک کننده باشد.
- بهرهوری: استفاده از این محرکها باعث رشد بهتر شاخهها و افزایش قدرت گیاه میشود که در نهایت به افزایش تولید میوه در فصل برداشت منجر خواهد شد.
2.مرحله تشکیل میوه (پس از گلدهی):
- محرک پیشنهادی: لبیکاژ، فراکتون، بمباردیر، باتالون
- تأثیر: پس از گلدهی، استفاده از جیبرلین برای افزایش اندازه میوهها و تحریک رشد میوهها بسیار مؤثر است. این محرک باعث کشیدگی سلولها و افزایش حجم میوهها میشود.
- بهرهوری: بهبود اندازه و شکل میوهها و افزایش میزان محصول.
3.مرحله رشد میوه (اواسط تابستان):
- محرک پیشنهادی: عناصر غذایی مایع (مخصوصاً پتاسیم، کلسیم و ریزمغذیها) ، کاتون ایکس تی ، کاتون، لبیفول پتاسیکو، لبیفول موویکال، کائوس، کائوس ایکس تی
- تأثیر: در این مرحله، گیاه نیاز زیادی به عناصر غذایی مخصوصاً پتاسیم و کلسیم دارد. استفاده از محرکهای رشدی که شامل پتاسیم و کلسیم به شکل محلولپاشی هستند، به افزایش کیفیت و اندازه میوه کمک میکند. همچنین، کلسیم استحکام دیوارههای سلولی را افزایش داده و مانع ترک خوردن میوهها میشود.
- بهرهوری: بهبود کیفیت، وزن و استحکام میوهها.
4.مرحله رسیدن میوه (اواخر تابستان تا پاییز):
- محرک پیشنهادی: عناصر تقویتکننده قند (پتاسیم و بور) فراکتون، بمباردیر شوگر، باتالون
- تأثیر: استفاده از پتاسیم و بور در این مرحله به افزایش محتوای قند در میوهها کمک میکند. این عناصر باعث افزایش تولید قندها در میوه و بهبود طعم و کیفیت نهایی میوه میشوند.
- بهرهوری: بهبود طعم، شیرینی و کیفیت بازارپسند میوه
5. مرحله خواب زمستانی:
- محرک پیشنهادی: محرکهای افزایش مقاومت به سرما (مثل جلبک دریایی) بیوآلجاکس، آمیفورت مکس
- تأثیر: در این مرحله، استفاده از محرکهای طبیعی مانند عصاره جلبک دریایی میتواند به تقویت مقاومت درخت کیوی به سرما و آمادهسازی برای رشد سال بعد کمک کند.
- بهرهوری: افزایش مقاومت به سرما و جلوگیری از آسیبهای زمستانی.
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
حدود بحرانی تغذیه در کیوی
به سطح مواد مغذی موجود در خاک و برگها اشاره دارد که از آنها برای تعیین نیازهای تغذیهای این گیاه استفاده میشود. اگر تغذیهی کیوی در این حدود بحرانی کم یا زیاد باشد، عملکرد و سلامت گیاه تحت تأثیر قرار میگیرد. این حدود معمولاً شامل موارد زیر است:
نیتروژن (N): یکی از مهمترین عناصر برای رشد و عملکرد کیوی است. کمبود نیتروژن باعث کاهش رشد برگها و میوهها میشود و زیادی آن میتواند باعث افزایش رشد رویشی و کاهش کیفیت میوه گردد.
پتاسیم (K): پتاسیم به بهبود اندازه و طعم میوه کمک میکند. کمبود پتاسیم ممکن است باعث ضعیف شدن گیاه و کاهش کیفیت میوه شود.
کلسیم (Ca): برای حفظ استحکام دیوارههای سلولی و بهبود کیفیت میوه ضروری است. کمبود کلسیم ممکن است باعث مشکلاتی در کیفیت میوه مثل ترک خوردن شود.
فسفر (P): این عنصر برای رشد ریشه و فرآیندهای متابولیکی مهم است، اما معمولاً در خاکهایی که برای کیوی استفاده میشوند، در مقدار کافی وجود دارد.
عناصر ریزمغذی (مثل آهن، روی و منگنز): برای فرآیندهای بیوشیمیایی ضروری هستند و کمبود آنها ممکن است به رشد ضعیف برگها و مشکلات متابولیسمی منجر شود.
برای داشتن تولید بهینه، معمولاً آزمایشهای خاک و برگ انجام میشود تا سطوح این عناصر کنترل و بر اساس آن کوددهی شود.
حدود بحرانی عناصر غذایی در خاک و گیاه برای درخت کیوی به سطوح بهینهای اشاره دارد که در صورت کمبود یا بیشبود هر عنصر، عملکرد و رشد گیاه تحت تأثیر قرار میگیرد. این حدود بر اساس آزمایشهای خاک و برگ تعیین میشوند و به مدیریت صحیح تغذیه گیاه کمک میکنند. در ادامه حدود بحرانی برای برخی از عناصر اصلی آورده شده است
نیتروژن (N):
- خاک: حدود بحرانی نیتروژن در خاک به طور معمول بین 25 تا 35 میلیگرم در کیلوگرم خاک است.
- برگ: سطح بحرانی نیتروژن در برگهای کیوی معمولاً بین 2.0% تا 2.5% از وزن خشک برگها است. پایینتر از این مقدار باعث کمبود و بالاتر از آن میتواند منجر به رشد بیش از حد برگها و کاهش کیفیت میوه شود.
فسفر (P):
- خاک: حدود بحرانی فسفر در خاک 10 تا 20 میلیگرم در کیلوگرم خاک (با روشهای معمول اندازهگیری) است.
- برگ: میزان بحرانی فسفر در برگهای کیوی بین 0.2% تا 0.3% از وزن خشک برگ است.
پتاسیم (K):
- خاک: سطح بحرانی پتاسیم در خاک بین 150 تا 200 میلیگرم در کیلوگرم خاک است.
- برگ: مقدار بحرانی پتاسیم در برگها بین 1.5% تا 2.5% از وزن خشک برگ میباشد.
کلسیم (Ca):
- خاک: حدود بحرانی کلسیم در خاک بین 1000 تا 2000 میلیگرم در کیلوگرم خاک است.
- برگ: سطح بحرانی کلسیم در برگهای کیوی بین 1.0% تا 2.0% از وزن خشک برگها است.
منیزیم (Mg):
- خاک: حدود بحرانی منیزیم در خاک حدود 50 تا 100 میلیگرم در کیلوگرم خاک است.
- برگ: مقدار بحرانی منیزیم در برگها معمولاً بین 0.25% تا 0.45% از وزن خشک برگ است.
عناصر ریزمغذی:
- آهن (Fe): سطح بحرانی آهن در برگها بین 50 تا 100 ppm (قسمت در میلیون) است.
- روی (Zn): حدود بحرانی روی در برگها بین 20 تا 50 ppm است.
- منگنز (Mn): مقدار بحرانی منگنز در برگها معمولاً بین 30 تا 100 ppm است.
- مس (Cu): سطح بحرانی مس در برگها بین 5 تا 15 ppm است.
- بور (B): حدود بحرانی بور در برگهای کیوی بین 20 تا 60 ppm است.
- مقادیر کمتر از 20 ppm نشاندهنده کمبود بور است که میتواند منجر به مشکلاتی مانند ناهنجاری در رشد میوه و برگها شود.
- مقادیر بالاتر از 60 ppm ممکن است به سمیت بور منجر شود که موجب سوختگی و نکروز در حاشیه برگها میگردد.
مولیبدن (Mo):
مقدار بحرانی مولیبدن در برگهای کیوی معمولاً بسیار پایین و در حدود 0.1 تا 0.2 ppm است.
کمبود مولیبدن ممکن است منجر به مشکلاتی در متابولیسم نیتروژن گیاه شود، اما این کمبود در کیوی بهندرت اتفاق میافتد.
توجه: این محدودهها بر اساس نیازهای فیزیولوژیکی گیاه تعیین میشوند و برای جلوگیری از کمبود یا سمیت باید از آزمایشهای برگ و خاک استفاده شود.
pH خاک:
pH مناسب برای درختان کیوی معمولاً بین 5.5 تا 6.5 است. خارج از این محدوده، جذب عناصر غذایی ممکن است مختل شود و منجر به کمبود یا سمیت شود.
برای افزایش عملکرد درخت کیوی
باید به بهبود شرایط رشد، تغذیه، مدیریت آبیاری و کنترل آفات و بیماریها توجه کنید. در زیر چند راهکار مؤثر برای بهبود عملکرد کیوی آورده شده است:
1.تغذیه مناسب و مدیریت کوددهی
یکی از مهمترین مراحل در تغذیه و کوددهی گیاه کیوی تغذه ی بعد از برداشت می باشد که در زیر به اختصار در مورد آن توضیح داده شده است:
استفاده از کود فروتست (Fruit Set) بعد از برداشت کیوی
این کود حاوی عناصر ضروری مانند نیتروژن (N)، فسفر (P)، روی (Zn) و بور (B) است که برای تحریک و تقویت تشکیل جوانههای گل و بهبود رشد در فصل بعدی نقش حیاتی دارند. استفاده از فروتست پس از برداشت، بهویژه در پاییز، به دلایل زیر مفید است:
تقویت جوانههای گل:
پس از برداشت، درخت کیوی وارد مرحله استراحت و آمادهسازی برای فصل بعد میشود. در این مرحله، جوانههای گل برای سال آینده در حال شکلگیری هستند. کود فروتست به تقویت این جوانهها کمک کرده و شانس تشکیل گلهای قویتر در بهار بعدی را افزایش میدهد.
بهبود ذخایر غذایی گیاه:
عناصر موجود در کود فروتست مانند روی و بور به بهبود ذخیره غذایی درخت کمک میکنند. این مواد مغذی در طول زمستان در بافتهای گیاه ذخیره شده و در بهار برای رشد جوانهها و گلدهی مورد استفاده قرار میگیرند.
افزایش مقاومت به سرما:
برخی عناصر مانند بور و روی میتوانند به افزایش مقاومت گیاه در برابر استرسهای محیطی، از جمله سرما، کمک کنند. این امر به درخت کیوی کمک میکند تا از آسیبهای احتمالی ناشی از یخبندانهای زمستانی جلوگیری کند.
بهبود عملکرد در سال بعد:
استفاده از کود فروتست باعث بهبود سلامت عمومی درخت و تقویت سیستم ریشهای میشود. این کود به گیاه کمک میکند تا در فصل بهار رشد سریعتر و پربارتری داشته باشد و در نتیجه عملکرد بهتری در تولید میوه در فصل بعدی داشته باشد.
تعادل عناصر غذایی:
نیتروژن و فسفر موجود در کود فروتست به حفظ تعادل غذایی در گیاه کمک میکنند. فسفر برای توسعه سیستم ریشه و نیتروژن برای رشد اولیه رویشی در بهار مهم است.
زمان استفاده:
بهترین زمان استفاده از کود فروتست پس از برداشت و قبل از ورود گیاه به دوره خواب زمستانی است، معمولاً در اواخر پاییز (آبان یا آذر). این زمان باعث میشود که گیاه مواد مغذی را به خوبی جذب کرده و آنها را برای استفاده در بهار ذخیره کند.
2.آبیاری منظم
کیوی به آبیاری منظم و کافی نیاز دارد، بهویژه در مراحل حساس مانند گلدهی، تشکیل و رشد میوه. کمبود آب میتواند منجر به ریزش گلها و میوهها شود و اندازه میوهها را کاهش دهد.
- سیستم آبیاری قطرهای: استفاده از سیستم آبیاری قطرهای به توزیع یکنواخت آب در ناحیه ریشه کمک میکند و از تنشهای آبی جلوگیری میکند.
3.هرس منظم و مدیریت تاج:
- هرس تابستانه و زمستانه: هرس منظم باعث بهبود تهویه و نوررسانی به بخشهای داخلی درخت میشود که در نهایت به تولید جوانههای بیشتر و قویتر کمک میکند. هرس صحیح مانع از رشد بیرویه شاخهها و کاهش باردهی میشود.
- حذف شاخههای اضافی: حذف شاخههای ضعیف و بیمار باعث تقویت شاخههای بارده و بهبود عملکرد میشود.
4.گردهافشانی مؤثر:
- کاشت گردهافشانهای نر: گردهافشانی کیوی به گردهافشانهای نر نیاز دارد. کاشت کافی از ارقام نر (نسبت 1 نر به 7 ماده) در باغ، باعث افزایش گردهافشانی و در نتیجه بهبود تشکیل میوه میشود.
- جذب حشرات گردهافشان: استفاده از حشرات گردهافشان مانند زنبورها و همچنین بهبود تنوع زیستی در باغ به افزایش گردهافشانی کمک میکند.
5.کنترل آفات و بیماریها:
- مدیریت بیماریها و آفات: بیماریهای قارچی و ویروسی و همچنین آفات مانند شپشکها و شتهها میتوانند عملکرد کیوی را کاهش دهند. استفاده از سموم مناسب و روشهای کنترل بیولوژیک در زمان مناسب میتواند از کاهش عملکرد جلوگیری کند.
- پیشگیری: استفاده از قارچکشها در مراحل حساس مانند بعد از گلدهی به جلوگیری از گسترش بیماریهای قارچی کمک میکند.
6.جلوگیری از سرمازدگی:
- از روشهایی مانند پوشاندن گیاهان یا استفاده از محلولهای ضدیخزدگی میتواند به حفاظت از گیاه در برابر سرما کمک کند.
- استفاده از مالچ: مالچپاشی در اطراف ریشه گیاه باعث حفظ رطوبت خاک و کاهش تنشهای آبی میشود.
7.برداشت بهموقع:
- زمان مناسب برداشت: برداشت میوه در زمان مناسب که میوه به حداکثر اندازه و طعم خود رسیده باشد، اهمیت زیادی دارد. برداشت زودهنگام یا دیرهنگام میتواند بر کیفیت میوه و بازده اقتصادی تأثیر منفی بگذارد.
8.مدیریت نور و تهویه:
- نور کافی: اطمینان از دسترسی کافی درختان به نور خورشید به بهبود فتوسنتز و رشد گیاه کمک میکند. طراحی صحیح باغ و هرس منظم، جریان نور و هوا را بهبود میبخشد.
علایم کمبود و مسمومیت عناصر در درخت کیوی:
کمبود نیتروژن در کشت کیوی:



کمبود پتاسیم در درخت کیوی:


کمبود پتاسیم در درخت کیوی:

کمبود کلسیم در کشت کیوی:



کمبود منیزیم در کشت کیوی:



کمبود کلر در گیاه کیوی:
کیوی برخلاف سایر گیاهان گیاهی کلر دوست بوده و کودهایی نمکی با واحد یونی کلر را ترجیح می دهد:


کمبود و مسمومیت بور در گیاه کیوی:



مسمومیت بور
مسمومیت بور
مسمومیت بور
برنامه غذایی پیشنهادی برای گیاه کیوی با توجه به مراحل رشدی:

توجه
- کیوی گیاهی اسید دوست است و خاک با اسیدیته 5-6.5 را ترجیح می دهد لذا استفاده از کاهنده های پی اچ توصیه می گردد.
- کیوی به سدیم بالا و شوری خاک حساس است در طول دوره کشت استفاده از آنتی سالت توصیه میشود.
- کیوی گیاهی حساس به بور است و در صورت بالا بودن بور در آزمایش خاک از حدود بحرانی عنوان شده در مقاله از مصرف محصولاتی نظیر فراکتون، کائوس ایکس تی و … خودداری شود.
محصولات مرتبط

کیوی – همه چیز از فواید تا عوارض، کشت تا مصرف صحیح
کیوی نامی است که هم به یک میوه خوشطعم و مغذی و هم به یک پرنده بدون بال از نیوزلند اطلاق میشود. در ایران و بسیاری از کشورها، کیوی بیشتر به عنوان یک میوه شناخته میشود که به دلیل طعم شیرین-ترکیبی، رنگ سبز جذاب و ارزش غذایی بالا، محبوبیت زیادی دارد. اما در نیوزلند، کیوی نماد ملی است و به یک پرنده منحصر به فرد اشاره دارد. در این مقاله، تمام جنبههای مهم کیوی را از کشت و فواید تا عوارض و مصرف صحیح بررسی میکنیم.
کیوی درخت: شرایط کشت و انواع کیوی درختی در ایران
کیوی درخت یا درخت کیوی، نامی برای گیاهی است که میوه کیوی از آن به دست میآید. نام علمی آن Actinidia deliciosa است و این گیاه یک پیچیده چوبی و چسبنده است که میتواند تا ۱۰ متر رشد کند.
انواع کیوی درختی:
- کیوی سبز: رایجترین نوع با میوهای سبز و پوست قهوهای
- کیوی طلایی: طعم شیرینتر، رنگ زرد و پوست نرمتر
- کیوی کوچک (Hardy Kiwi): بدون نیاز به پوست کندن، مناسب برای خوردن مستقیم
کشت کیوی درختی در ایران:
کیوی در مناطقی با آبوهوای معتدل و نیمهسرد مثل همدان، کرمانشاه، اردبیل و گیلان قابل کشت است. شرایط لازم شامل:
- دمای متوسط بین ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتیگراد
- خاک حاصلخیز، خوب زهکشی شده و با pH بین ۵٫۵ تا ۶٫۵
- رطوبت مناسب و بارش متعادل
نکته مهم: کیوی درخت گیاهی دوپایه است و برای میوهدهی نیاز به کاشت همزمان نهال مذکر و مونث دارد.
فواید کیوی: چرا کیوی یکی از بهترین میوههاست؟
کیوی یکی از میوههای پروراژه از نظر تغذیهای است. یک عدد کیوی تنها ۶۱ کالری دارد اما حاوی مقادیر بالایی از ویتامینها و مواد معدنی است.
مهمترین فواید کیوی:
- تقویت سیستم ایمنی: یک عدد کیوی بیش از ۲۷۰٪ نیاز روزانه به ویتامین C را تأمین میکند.
- بهبود گوارش: حاوی آنزیم آکتینیدین که به هضم پروتئین کمک میکند.
- کاهش فشار خون: به دلیل داشتن پتاسیم و کمبودن سدیم، برای فشار خون مناسب است.
- سلامت قلب: کاهش کلسترول بد و بهبود جریان خون.
- کاهش التهاب: آنتیاکسیدانهای موجود در کیوی، به کاهش التهاب در بدن کمک میکنند.
- بهبود خواب: کیوی حاوی تربوتانین است که به آرامش و خواب بهتر کمک میکند.
- سلامت پوست و مو: ویتامین C و E در کیوی، تولید کلاژن را تحریک میکنند.
عوارض کیوی: آیا کیوی برای همه مناسب است؟
هرچند کیوی میوهای سالم است، اما در برخی افراد میتواند عوارض جانبی داشته باشد.
مهمترین عوارض کیوی:
- واکنشهای آلرژیک: شامل خارش دهان، تورم لب، تهوع و در موارد شدید، دیسکینزی دهانی.
- اختلال در گوارش: در افراد مبتلا به گوارش ضعیف یا حساسیت به اسید، میتواند باعث ناراحتی معده شود.
- افزایش اسیدیتی معده: به دلیل داشتن اسید سیتریک، در افراد مبتلا به گاستریت یا رفلاکس، مشکل ایجاد میکند.
- اسهال ناشی از بیشمصرف: مصرف بیش از ۲ عدد در روز ممکن است باعث گرفتگی معده یا اسهال شود.
- تعامل با داروها: کیوی ممکن است با داروهای ضد انعقاد یا داروهای قلبی تداخل داشته باشد.
چه کسانی باید از مصرف کیوی خودداری کنند؟
- افراد مبتلا به حساسیت به میوههای استوایی
- بیماران مبتلا به گوارش ضعیف یا گاستریت
- افراد مبتلا به سنگ کلیه (به دلیل مقدار بالای اکسالات)
روزی چند عدد کیوی بخوریم؟ راهنمای مصرف مناسب
مصرف مناسب کیوی به سن، سلامت عمومی و حساسیت فردی بستگی دارد.
میزان توصیهشده:
- بزرگسالان سالم: ۱ تا ۲ عدد در روز
- کودکان: ۱ عدد در روز (با توجه به سن و وزن)
- افراد حساس یا بیمار: نیم عدد یا خودداری
چرا بیش از این مقدار نباشد؟
محتوای بالای ویتامین C میتواند در بدن ذخیره نشود و از طریق ادرار دفع شود، اما مصرف زیاد ممکن است باعث اسهال، تهوع و سنگ کلیه شود.
کیوی را چه موقع بخوریم؟ بهترین زمان مصرف کیوی
زمان مصرف کیوی تأثیر زیادی بر فواید آن دارد.
بهترین زمانها برای خوردن کیوی:
- صبح (قبل یا بعد از صبحانه): برای تقویت ایمنی و شروع روز پرانرژی
- قبل از وعده غذایی: برای بهبود هضم
- قبل از خواب: به دلیل تأثیر مثبت بر کیفیت خواب
- پس از ورزش: برای بازیابی انرژی و کاهش التهاب عضلانی
زمانهای نامناسب:
همراه با چای یا قهوه (کاهش جذب ویتامین C) یا بلافاصله بعد از غذا (ممکن است باعث گاز شود).
کیوی حیوان و کیوی پرنده: آشنایی با نماد ملی نیوزلند
کیوی حیوان به یک پرنده بدون بال در نیوزلند اشاره دارد که به دلیل شباهت به میوه کیوی (رنگ قهوهای و اندازه کوچک)، این نام را گرفته است.
ویژگیهای کیوی پرنده:
- نام علمی: Apteryx
- قد: ۲۵ تا ۴۵ سانتیمتر
- وزن: ۱ تا ۳ کیلوگرم
- فعالیت: شبی
- حس بویایی بسیار قوی
- در حال انقراض (به دلیل شکار و از بین رفتن زیستگاه)
چرا به میوه کیوی گفتند کیوی؟
میوه کیوی در اصل از چین آمده و نام اصلی آن “میوه گلمیخک چینی” بود. اما پس از تجاریسازی در نیوزلند، به افتخار نماد ملی این کشور (پرنده کیوی)، نام “کیوی” بر آن گذاشته شد.
مضرات ماسک کیوی: آیا ماسک کیوی برای پوست خطرناک است؟
ماسک کیوی به دلیل داشتن ویتامین C و آنزیمهای طبیعی، برای روشنکردن پوست و جوانسازی استفاده میشود. اما در برخی موارد میتواند عوارض داشته باشد.
مضرات ماسک کیوی:
- آلرژی پوستی: خارش، قرمزی، تورم
- تحریک پوست: به دلیل آنزیمهای فعال
- تیرگی پوست: در صورت استفاده طولانیمدت یا اکسید شدن کیوی
- افزایش آکنه در پوست چرب: به دلیل محتوای اسیدی
نکات ایمنی:
- قبل از استفاده، تست پچ (Patch Test) انجام دهید.
- ماسک را بیش از ۱۵ دقیقه روی پوست نگه ندارید.
- بعد از استفاده، با آب ولرم بشویید و کرم مرطوبکننده بزنید.
جمعبندی: کیوی چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟
کیوی یکی از میوههای پرمخاطب در دنیا است که هم از نظر تغذیهای و هم از نظر کشت، اهمیت زیادی دارد. این میوه با وجود اندازه کوچک، حاوی مقادیر بالایی از ویتامین C، فیبر و آنزیمهای مفید است. اما مصرف آن باید با آگاهی انجام شود تا از عوارض احتمالی جلوگیری شود.
همچنین، اطلاع از تفاوت بین کیوی میوه و کیوی حیوان (پرنده نیوزلند) به درک بهتر این واژه کمک میکند. در نهایت، با رعایت زمان و مقدار مناسب مصرف، میتوان از تمام فواید کیوی بهرهمند شد.