اصول اولیه تغذیه بلوبری :
هدف هر پرورش دهنده بلوبری تولید میوه های با کیفیت بالا است که این کیفیت به شدت تحت تأثیر تغذیه قرار می گیرد، بنابراین در اینجا برخی از اصول اساسی تغذیه زغال اخته آورده شده است.
گیاه بلوبری در بازار جزو میوه های نرم شناخته شده اند، اما در واقع آنها دقیقاً میوه های نرم نیستند، بلوبری میوه ای بوته ای است و بسیاری از ویژگی های خود را با انگور فرنگی به اشتراک می گذارند.
گیاه بلوبری نسبت به بسیاری از میوه های نرم، اسید دوست تر است و از pH پایین 4.5 تا 5.5 لذت می برد. این بهینه با میانگین pH نسبت به خاک های معمولی ایران متفاوت است و به همین دلیل، اکثر بلوبری های کشت شده در ایران در گلدان و در مخلوط زیرلایه ذغال سنگ نارس کشت می شوند.
بلوبری دارای سیستم ریشه زایی ظریف و فیبری است و ریشه اندکی دارد، به همین دلیل بهتر است در کشت هیدروپونیک، سیستم ریشه زایی آن محافظت شده و با استفاده از شناور در کشت همراه باشد تا به ریشه ها آسیبی وارد نشود.
در سیستم رشد گلدانی ، ریشه گیاه کل گلدان را در بر می گیرد، افزایش اندازه گلدان با افزایش سن به جذب مواد مغذی کمک می کند و به بلوبری اجازه می دهد بهتر بماند. گیاهان بلوبری قدیمی در گلدان های متوسط در صورت عدم حمایت تغذیه ای و قیم تمایل به ورس دارند و از این لحاظ فرمول تغذیه ای صحیح بسیار اهمیت دارد.
تغذیه و کوددهی بلوبری بسیار بسته به سیستم ریشه دهی و محدوده pH است. نیترات آمونیوم منبع نیتروژن ترجیحی است زیرا این امر باعث کاهش pH خاک از طریق نیتریفیکاسیون به نفع بلوبری می شود. گیاه بلوبری، آمونیوم را ترجیح می دهد زیرا به ذرات آلی و معدنی خاک می چسبد و مانند نیترات از آن خارج نمی شودو همچنین باعث کاهش اسیدیته محیط ریشه نیز می شود.
به یاد داشته باشید که ریشه های بلوبری ریز و فیبری هستند، به این معنی که در مقایسه با سیستم های ریشه زایی قوی تر مانند توت فرنگی و تمشک، جذب کندتر است. بلوبری به دلیل محدوده pH پایینی که دارد برای دریافت مواد مغذی غیرقابل حرکت مانند کلسیم و فسفر بیش از سایر گیاهان باید تلاش کند.
کلسیم بالا برای بلوبری مضر است زیرا محدوده pH را بالا برده و باعث ایجاد مشکلاتی در شکنندگی دمگل می شود. این باعث میشود که زغال اخته میوه‌ها را در صورت آشفتگی زودهنگام بریزاند.
برای گیاهان جوان و کوچک، تمرکز باید بر روی رشد رویشی با تعادل آمونیوم و نیترات همراه با فسفر و پتاسیم به علاوه ریز مغذی‌ها برای پرورش گیاهان و توسعه سیستم‌های ریشه‌ای قوی باید در اولویت باشد. به طور معمول کودهای ان پی کا لبین با فرمولاسیون 20-20-20 و یا در اوایل فصل 10-40-10 برای گیاهان جوان که اغلب از یک سیستم مخزن استفاده می کنند توصیه می شود، گیاهان جدیدتر ممکن است قبل از انتقال به سیستم دو مخزن به مدت 3-4 سال در سیستم تک مخزن باقی بمانند، اگرچه برخی از انواع گونه های جدیدتر ممکن است در 1-2 سال تغییرات لازم را برای انتقال و باروری بدست آورند.
برای گیاهان بالغ تر، تمرکز بر برنامه غذایی سنگین تر برای حمایت از تولید میوه و تداوم گلدهی است. این دوره از زندگی گیاه به تغذیه متعادل‌تری نیاز دارد، بنابراین معمولاً یک سیستم دو مخزن برنامه ریزی میشود که نیترات آمونیوم در یک مخرن و در مخزن دیگر کود 20-20-20 و همچنین 15-5-35 به همرا ریز مغذی ها، مانند کود میکروپلاس و میکرومیکس به همراه آمینو اسید توصیه میشود مورد استفاده قرار گیرد.
