نقش عناصر در میوه هستهدار نیتروژن و پتاسیم – رشد قوی اولیه بافتهای گیاهی جدید و حداکثر بهرهوری درخت را تقویت میکند.
فسفر – به حداکثر رساندن رشد ریشه.
کلسیم – رشد ریشه و برگ را تقویت کرده و عملکرد بالا را تضمین میکند.
بور و روی – شکافت جوانه و رشد قوی گل را به حداکثر میرساند.
منگنز، منیزیم و آهن – برای بهینه سازی شرایط برگ.
نقش عناصر در میوه هستهدار
نیتروژن – برای حفظ رشد برگ
پتاسیم – به حداکثر رساندن مقدار در میوههای اولیه
فسفر – تشکیل و رشد میوه
کلسیم – کیفیت میوه را بهبود میبخشد و اختلالات میوه را به حداقل میرساند
منیزیم، گوگرد و ریزمغذیها – برای کیفیت خوب برگ و کاهش ریزش میوه
بور و روی – رشد بافتهای میوه جوان را به حداکثر میرساند.
نیتروژن – در مقادیر کاهش یافته برای حفظ رشد و تجمع قند بیش از حد میتواند منجر به پوسیدگی و بدتر شدن کیفیت شود.
پتاسیم – وزن میوه، رنگ و سطح TSS را در میوه بهبود میبخشد – اما در سطوحی که با کلسیم رقابت نمیکند.
کلسیم – حفظ سفتی میوه، TSSو کیفیت ذخیره سازی با حداقل شکافتن.
فسفر – رنگ میوه را بهبود میبخشد و اختلالات ذخیره سازی را کاهش میدهد.
منیزیم – حفظ سفتی میوه.
بور در کنار مس خطرات تقسیم را کاهش میدهد.
نیتروژن و پتاسیم – ذخایر را برای رشد اولیه فصل آینده افزایش می دهد
فسفر – به حداکثر رساندن رشد جوانه، ریشه زایی زودرس و رشد بافت جدید در بهار بعد
کلسیم – حفظ سطوح بالا در درخت و تحریک رشد ریشه های جدید پس از برداشت
منیزیم بور و روی – ذخایر را برای به حداکثر رساندن ترکیدن جوانه بهاره پر می کنند.