در قرن نوزدهم، دانشمند آلمانی، یوستوس فون لیبیگ، قانون حداقل را تدوین کرد، که بیان می کند اگر یکی از عناصر غذایی ضروری گیاه کمبود داشته باشد، رشد گیاه ضعیف خواهد بود حتی زمانی که تمام مواد مغذی ضروری دیگر فراوان باشند.
قانون حداقل زمانی اهمیت بیشتری پیدا می کند که قیمت کود – به ویژه محصولات نیتروژن و فسفر بالا باشد. این ممکن است برخی از تولیدکنندگان را وسوسه کند که کاربرد کودهای مغذی ریز مغذی یا ثانویه را کاهش یا حتی حذف کنند. اما قانون فون لیبیگ به وضوح به ما می‌گوید که اگر خاکی مثلاً دارای کمبود منیزیم باشد، بدون توجه به مقدار نیتروژن، فسفر و پتاسیم محصولی که مصرف می‌کنید، بازدهی کاهش می‌یابد.
چنین اقدامی در هر زمان منطقی نیست، اما می‌تواند به‌ویژه در دوره‌هایی که قیمت‌های محصولات NPK افزایش می‌یابد، مورد توجه قرار نگیرد. بیایید ببینیم وقتی خاک دچار کمبود منیزیم یا گوگرد (یا هر دو) باشد چه اتفاقی می‌افتد – اما پرورش‌دهنده ترجیح می‌دهد این مواد مغذی را حذف کند زیرا فکر می‌کند هزینه کوددهی بهتر است برای محصولات NPK خرج شود.
