لکه سیاه سیب توسط قارچ Venturia inaequalis ایجاد می‌شود.
این بیماری یکی از مهمترین بیماریهای سیب در ایران است که تقریباً در تمام باغات سیب خسارت اقتصادی به بار می‌آورد.
خسارت این بیماری بیشتر در مناطق دارای بهار مرطوب و خنک، شدید بوده و می تواند تا 70 درصد محصول را از بین ببرد. لکه سیاه سیب، بطور مستقیم با کاهش کیفیت و کمیت میوه و غیر مستقیم با ریزش برگها و حساس نمودن آن به سایر عوامل بیماریزای زنده، آفات و همچنین سرمای زمستانه باعث ایجاد خسارت می‌شود.
گياهان ميزبان: این بیماری روی ارقام مختلف سیب، گلابی، زالزالک و ازگیل گزارش شده است.
علائم این بیماری بیشتر در قسمت‌های فوقانی گیاه و به ویژه در برگها و میوه‌ها بوده و در دمبرگ‌ها، گل‌ها، کاسبرگ‌ها، پایه‌ها، شاخه‌های جوان و فلس‌های جوانه نیز مشاهده می‌شود.
وجود بارندگی، مه و شبنم‌های بهاره وقوع آلودگی را تسهیل می‌کند و در حقیقت آلودگی با شروع بارندگی و افزایش رطوبت نسبی (به مرز نزدیک به اشباع) آغاز شده و درصورت تداوم، علائم معمولا پس از 9 روز در میانگین دمای 16 درجه سانتیگراد و یا پس از 16 روز در متوسط حرارت 10 درجه سانتیگراد ظاهر خواهد شد.
با توجه به اینکه احتمال بروز مقاومت به قارچکش‌ها در قارچ عامل این بیماری بالا میباشد، بهتر است در هر فصل از قارچ کش‌های توصیه شده به صورت تناوبی استفاده شود. همچنین تکنولوژی سمپاشی در کاربرد قارچکش‌ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
استفاده از هر یک از قارچکش‌های تصویب شده برای کنترل بیماری لکه سیاه سیب، به شرح زیرتوصیه می‌شود.
در مناطقی که بطور طبیعی رطوبت نسبی بالا است، می‌بایست در مرحله تورم جوانه‌ها و یا به محض مشاهده اولین علائم، سمپاشی انجام و در مناطقی که دستگاه‌های هواشناسی (دیتالاگر) در اختیار میباشد بهتر است سمپاشی بر اساس پیش‌آگاهی صورت گیرد.
