برنامه غذایی برنج ﻏﺮﻗﺎب ﺷﺪن ﺧﺎك، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺎک ﺷﺎﻟﯿﺰارﻫﺎی ﮐﺎﺷﺖ ﺑﺮﻧﺞ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای از ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و اﻟﮑﺘﺮوﺷـﯿﻤﯿﺎﯾﯽ در آن اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ در ﺣﺎﺻﻠﺨﯿﺰی ﺧﺎك ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ. ﺣﺎﺻﻠﺨﯿﺰی ﯾﮏ ﺧﺎك ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺧﺎك ﺑﺮای ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار، اﺷﮑﺎل و ﻧﺴﺒﺖﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺣﺪاﮐﺜﺮ رﺷﺪ ﮔﯿﺎه اﻃﻼق ﻣﯽﮔﺮدد. اﯾﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﻪ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﭼﻮن ﭘﺎﯾﺪاری ﺧﺎك در ﺗﺄﻣﯿﻦ و ﻋﺮﺿﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ رﺷﺪ ﮔﯿﺎه، وﺟﻮد ﺗﺮﮐﯿﺐ ﯾﻮﻧﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻋﺪم وﺟﻮد ﻣﻮاد ﻣﺴﻤﻮم ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮای ﮔﯿﺎه ﯾﺎ ﻣﺪاﺧﻠﻪﮔﺮ در ﺟﺬب ﻋﻨﺎﺻﺮﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد ﮐﻪ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و اﻟﮑﺘﺮوﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺣﺎﺻﻞ از ﻏﺮﻗﺎب ﺷﺪن ﺧﺎك ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و اﻟﮑﺘﺮوﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ در ﺧﺎكﻫﺎی ﻏﺮﻗﺎب ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺼﺮف اﮐﺴﯿﮋن و ﺗﻬﯽ ﺷﺪن ﺧﺎك از آن، ﺗﻐﯿﯿﺮ در واﮐﻨﺶ ﺧﺎك (pH) ﮐﺎﻫﺶ ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ رداﮐﺲ (Eh) ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ (EC) ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺧﺎك، دﻧﯿﺘﺮﯾﻔﯿﮑﺎﺳﯿﻮن، ﺗﺠﻤﻊ آﻣﻮﻧﯿﻮم و ﻧﯿﺘﺮوژن ﮔﺎزی، اﺣﯿﺎی ﻣﻨﮕﻨﺰ ﭼﻬﺎر ﻇﺮﻓﯿﺘﯽ، اﺣﯿﺎی آﻫﻦ ﺳﻪ ﻇﺮﻓﯿﺘﯽ، اﺣﯿﺎی ﺳﻮﻟﻔﺎت وتشکیل ﺳﻮﻟﻔﯿﺪ ﻫﯿﺪروژن، ﺗﻮﻟﯿﺪ اﺳﯿﺪﻫﺎی آﻟﯽ، ﺗﺠﻤﻊ دی اﮐﺴﯿﺪ ﮐﺮﺑﻦ و ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﻏﻠﻈﺖ آﻫﻦ، ﻣﻨﮕﻨﺰ، ﻓﺴﻔﺮ، ﺳﯿﻠﯿﺴﯿﻮم، ﺑﻮر، ﻣﺲ، ﻣﻮﻟﯿﺒﺪن و روی ﻣﺤﻠﻮل در آب ﻣﯽﮔﺮدد. ﺷﺪت اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺧﺎك، رژﯾﻢ آﺑﯽ و دﻣﺎﯾﯽ ﺧﺎك در ﺧﺎكﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺮای ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮔﯿﺎه ﺑﺮﻧﺞ داﻧﺴﺘﻦ ﻧﯿﺎز ﻏﺬاﯾﯽ اﯾﻦ ﮔﯿﺎه ﺿﺮوری اﺳﺖ در (ﺟﺪول1) ﻣﯿﺰان ﺑﺮداﺷﺖ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﯾﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﮔﯿﺎه ﺑﺮﻧﺞ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺟﺪول1 ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺮداﺷﺖ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﯾﯽ ﺗﻮﺳﻂ وارﯾﺘﻪﻫﺎی ﭘﺮ ﻣﺤﺼﻮل ﺑﺮﻧﺞ
(ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم ﺑﻪ ازای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻫﺮ ﺗﻦ داﻧﻪ ﺑﺮﻧﺞ)
B | Cu | Mn | Fe | Ca | Mg | Si | S | Zn | K | P | N |
کل برداشت عناصر غذایی در دانه و کاه و کلش | |||||||||||
0.015 | 0.012 | 0.5 | 0.5 | 4 | 3.5 | 80 | 1.8 | 0.05 | 17 | 3 | 17.5 |
برداشت عناصر غذایی توسط دانه | |||||||||||
0.005 | 0.009 | 0.05 | 0.2 | 0.5 | 1.5 | 15 | 1 | 0.02 | 2.5 | 2 | 10.5 |
آزﻣﻮن ﺧﺎک: ﺑﺎ آزﻣﻮن ﺧﺎك ﻗﺒﻞ از ﮐﺸﺖ از ﻃﺮﯾﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداری ﺻﺤﯿﺢ و اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﺑﻪ وﯾﮋه ﻏﻠﻈﺖ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﯾﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺬب ﺧﺎك ﻣﺸﺨﺺ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎك ﺑﺮای ﺗﺄﻣﯿﻦ رﺷﺪ ﮔﯿﺎه و دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻬﯿﻨﻪ اﺳﺖ و ﭼﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮی ﺑﺮای رﺷﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﻧﺞ در ﻃﻮل ﻓﺼﻞ زراﻋﯽ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ، آزﻣﻮن ﺧﺎك روﺷﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﭘﯿﺶ آﮔﺎﻫﯽ از ﻧﻘﺎط ﻗﻮت و ﺿﻌﻒ ﺧﺎك در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮیﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.آزﻣﻮن ﺧﺎك روﺷﯽ ﺳﺮﯾﻊ، ﮐﻢ ﺧﺮج و دﻗﯿﻖ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم آن ﻣﯿﺘﻮان ﺗﻮﺻﯿﻪ ﮐﻮدی ﺻﺤﯿﺢ را ارائه ﮐﺮد. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آزﻣﻮن ﺧﺎک ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺮاﺣﻞ زﯾﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﮐﺎری ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ و ﺣﺴﺎس اﺳﺖ. ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه از ﻣﺰرﻋﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮان آنﻫﺎ را ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﮐﻞ ﺧﺎك آن ﻣﺰرﻋﻪ داﻧﺴﺖ. در ﺻﻮرت ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ ﺑﻮدن ﺧﺎک ﻣﺰرﻋﻪ، ﻣﻌﻤﻮﻻ از ﻫﺮ 10 ﺗﺎ 15 ﻫﮑﺘﺎر، ﺑﺮداﺷﺖ ﯾﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺮﮐﺐ ﯾﮏ ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻣﯽ ﮐﻔﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﺎرﭘﯿﭻ در ﻣﺰرﻋﻪ در ﻧﻈﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. در ﻃﯽ ﻣﺴﯿﺮ، ﺣﺪود 7 اﻟﯽ 10ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه و ﭘﺲ از ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮدن، ﯾﮏ ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم از آن ﺑﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ﻓﺮﺳﺘﺎده ﻣﯽﺷﻮد. ﻋﻤﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداری در ﺣﺪود 30 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮی ﺧﺎک ﺳﻄﺤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮارد ﻋﻤﻖ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮔﺴﺘﺮش رﯾﺸﻪ در ﺧﺎك ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﻧﮑﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻮﻗﻊ ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداری از ﺧﺎك ﻣﺰرﻋﻪ رﻋﺎﯾﺖ ﺷﻮد، ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
-ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺧﺎﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ارﺳﺎل ﻣﯽﺷﻮد.
ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺮﮐﺐ ﺧﺎک ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﻗﺒﻞ از اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه در داﺧﻞ ﯾﮏ ﮐﯿﺴﻪ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ و ﯾﺎ ﮐﺎﻏﺬی رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﺸﺨﺼﺎت آن روی دو ﺑﺮﭼﺴﺐ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮد. ﯾﮏ ﺑﺮﭼﺴﺐ در داﺧﻞ ﻇﺮف ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و دﯾﮕﺮی روی ﻇﺮف ﭼﺴﺒﺎﻧﺪه ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺮ روی ﺑﺮﭼﺴﺐ زﻣﺎن ﻧﻤﻮﻧﻬﺒﺮداری، ﻣﺤﻞ ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداری، ﻧﺎم ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮدار، ﻋﻤﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداری و ﮐﺸﺖ ﻗﺒﻠﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد.
ﺷﮑﻞ-1 ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداری از ﺧﺎک ﺷﺎﻟﯿﺰار ﺑﺮﻧﺞ ﻗﺒﻞ از ﮐﺎﺷﺖ ﻧﺸﺎء ﺑﺮﻧﺞ
ﺑﺎﻓﺖ ﺑﺮﮔﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺷﺎﺧﺺ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺮای ارزﯾﺎﺑﯽ وﺿﻌﯿﺖ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﯾﯽ ﮔﯿﺎه ﺑﺮﻧﺞ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮگ ﭘﺮﭼﻢ، و ﯾﺎ ﺟﻮانﺗﺮﯾﻦ ﺑﺮگ در زﻣﺎن ﭘﻨﺠﻪدﻫﯽ ﻓﻌﺎل، ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در (ﺟﺪول 2) داﻣﻨﻪ ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺘﺮوژن در ﺑﺮگ ﺑﺮﻧﺞ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
سطح بحرانی برای کمبود (درصد ) | دامنه مناسب (درصد ) | قسمت گیاه | مرحله رشد |
کمتر از 2.5 | 2.9– 4.2 | برگ جوان | پنجه زنی تا تشکیل خوشه اولیه |
کمتر از 2 | 2.2– 3 | برگ پرچم | گل دهی |
0.6– 0.8 | کاه و کلش | رسیدن دانه |
(ﺟﺪول -2) داﻣﻨﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺳﻄﺢ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺑﺮای ﮐﻤﺒﻮد ﻧﯿﺘﺮوژن در ﺑﺮگ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ رﺷﺪ ﺑﺮﻧﺞ
ﻏﻠﻈﺖ ﻓﺴﻔﺮ در اﻧﺪامﻫﺎی ﻫﻮاﯾﯽ ﮔﯿﺎه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رﯾﺸﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ. در ﻃﯽ رﺷﺪ زاﯾﺸﯽ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻏﻠﻈﺖ ﻓﺴﻔﺮ ﺑﺼﻮرت داﻧﻪ< ﺑﺮگ <ﺳﺎﻗﻪ< رﯾﺸﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. رﯾﺸﻪﻫﺎ در دوره روﯾﺸﯽ ﮔﯿﺎه دارای ﻏﻠﻈﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮی از ﻓﺴﻔﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل در ﻣﺮﺣﻠﻪ رﺳﯿﺪﮔﯽ، داﻧﻪﻫﺎ دارای ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻏﻠﻈﺖ ﻓﺴﻔﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻏﻠﻈﺖ ﻓﺴﻔﺮ در ﺑﺎﻓﺖﻫﺎی روﯾﺸﯽ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻦ ﮔﯿﺎه ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. اﯾﻦ اﻟﮕﻮی ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺑﻮده و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﻪ وارﯾﺘﻪ، ﺳﻄﺢ ﻓﺴﻔﺮ ﺧﺎک و ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺰان رﺷﺪ را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. ﻣﻘﺪار ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻓﺴﻔﺮ در ﮔﯿﺎه ﺑﺮﻧﺞ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ 0/26 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻘﺪار آن درﮐﺎه وﮐﻠﺶ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻧﺴﺒﺖ داﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺎه در وارﯾﺘﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در ﻣﺮﺣﻠﻪ رﺳﯿﺪن، ﻏﻠﻈﺖ ﻓﺴﻔﺮ در ﮐﺎه وﮐﻠﺶ ﺣﺪود 0/1 درﺻﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
در ﮔﯿﺎه ﺑﺮﻧﺞ اﮔﺮ ﻏﻠﻈﺖ ﻓﺴﻔﺮ در ﺑﺮگ 0/2 – 0/4 درﺻﺪ در ﻃﯽ دوره رﺷﺪ روﯾﺸﯽ (ﻗﺒﻞ از ﮔﻠﺪﻫﯽ) ﺑﺎﺷﺪ ذﺧﯿﺮه ﻓﺴﻔﺮ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮده.و ﮔﯿﺎه ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﻓﺴﻔﺮ ﻧﻤﯽدﻫـﺪ. ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﯿﺶ از 7 ﺗﻦ در ﻫﮑﺘﺎر ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻓﺴﻔﺮ ﺑﯿﺶ از 0/06 درﺻﺪ در ﮐﺎه و ﮐﻠﺶ و ﻓﺴﻔﺮ ﺑﯿﺶ از 0/18 در ﺑﺮگ ﭘﺮﭼﻢ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮔﻠﺪﻫﯽ دارد.
جدول 3- دامنه مناسب و سطح بحرانی براي کمبود فسفر در برگ در مراحل مختلف رشد برنج
| مرحله رشد | لبه برگ | پهنک برگ | ساقه | ریشه | سنبله |
| خوشه دهی | 0.061 | 0.078 | 0.066 | 0.049 | 0.056 |
| برداشت | 0.015 | 0.015 | 0.028 | 0.042 | 0.026 |
| مرحله رشد | قسمت گیاه | حد مطلوب (درصد) |
| شروع گلدهی | برگ پرچم | 1.8 |
| رسیدن دانه | دانه | 0.26 |
| رسیدن دانه | کاه | 1.4 |
جدول 5- دامنه مناسب و سطح بحرانی کلسیم در بافتهاي گیاه برنج
| مرحله رشد | قسمت گیاه | دانه مناسب (درصد) | سطح بحرانی کمبود (درصد) |
| جوانه زنی تا خوشه دهی | برگ جوان، ساقه | 0.6 – 0.2 | کمتر از 0.15 |
| رسیدن دانه | امدام هوایی | 0.5 – 0.3 | کمتر از 0.15 |
در ﻃﯽ رﺷﺪ روﯾﺸﯽ ﻗﺒﻞ از ﮔﻠﺪﻫﯽ در ﻏﻠﻈﺖﻫﺎی ﺑﯿﺶ از 0/15 درﺻﺪ ﮔﻮﮔﺮد در ﺳﺎﻗﻪ ﺑﺮﻧﺞ، اﺣﺘﻤﺎل ﭘﺎﺳﺦ ﮔﯿﺎه ﺑﻪ ﮐﺎرﺑﺮد ﮐﻮد ﮔﻮﮔﺮدی ﮐﻢ اﺳﺖ.
ﺑﯿﻦ ﭘﻨﺠﻪزﻧﯽ و ﮔﻠﺪﻫﯽ ﻏﻠﻈﺖ ﮐﻤﺘﺮ از 0/1 درﺻﺪ ﮔﻮﮔﺮد در ﺳﺎﻗﻪ ﺑﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﯿﺘﺮوژن ﺑﻪ ﮔﻮﮔﺮد (N:S) ﺑﯿﺶ از15- 20 ﻣﺸﺨﺼﻪ ﮐﻤﺒﻮد ﮔﻮﮔﺮد ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در ﻣﺮﺣﻠﻪ رﺳﯿﺪﮔﯽ، ﻏﻠﻈﺖ ﮐﻤﺘﺮ از 0/6درﺻﺪ ﮔﻮﮔﺮد ﺑﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﯿﺘﺮوژن ﺑﻪ ﮔﻮﮔﺮد(N:S) ﺑﯿﺶ از 14 در اﻧﺪام ﻫﻮاﯾﯽ (ﺑﯿﺶ از 26در داﻧﻪ) ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮐﻤﺒﻮد ﮔﻮﮔﺮد ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
جدول 6- دامنه مناسب و سطح بحرانی گوگرد دربافت گیاهی برنج
| مرحله رشد | قسمت گیاه | دامنه مناسب (درصد) | سطح بحرانی کمبود (درصد) |
| پنجه زنی | برگ جوان | 0.3 – 0.0.15 | کمتر از 0.16 |
| پنجه زنی | ساقه | کمتر از 0.11 | |
| گلدهی | برگ پرچم | 15.0 – 0.1 | کمتر از 0.1 |
| گلدهی | ساقه | کمتر از 0.07 | |
| رسیدن دانه | اندام هوایی | کمتر از 0.06 |
جدول 7- دامنه مناسب و حد بحرانی براي کمبود و سمیت عناصر کم مصرف و سیلیسیم در بافت گیاه برنج
حد بحرانی برای بیش بود (میلی گرم در کیلوگرم) | حد بحرانی برای کمبود (میلی گرم در کیلوگرم) | دامنه مناسب (میلی گرم در کیلوگرم) | اندام گیاه | مرحله رشد | عنصر |
>500 >500 | <20 <10 | 50-25 50-25 | برگ پرچم ساقه | تشکیل خوشه اولیه پنجه دهی | روی |
>300 | <70 <50 | 150-75 100-60 | برگ پرچم ساقه | پنجه دهی پنجه دهی | آهن |
>800 | <40 <20 | 700-40 150-50 | برگ پرچم ساقه | پنجه دهی پنجه دهی | منگنز |
>25 >30 | <5 <6 | 15-7 _ | برگ پرچم کاه | پنجه دهی رسیدگی | مس |
>100 >100 | <%5 <%3 | 15-6 _ | برگ پرچم کاه | پنجه دهی رسیدگی | بور |
<%5 <%5 | %10-8 | برگ پرچم کاه | پنجه دهی رسیدگی | سیلیسیم |
مصرف کودهای مختلف هنگام کشت برنج، باعث افزایش کیفیت و افزایش میزان برداشت محصول می‌شود. بنابراین داشتن یک برنامه کودي برنج می تواند راهنماي کشاورزان براي میزان و زمان کوددهی باشد. در این مقاله نکات مهم در تنظیم برنامه کامل تغذیه کودی برنج، عناصر و مواد مورد نیاز براي کاشت آن و تاثیر و زمان مصرفشان را به خوبی توضیح می‌دهیم.برنامه غذایی برنج
ﺑﺮﻧﺞ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﻃﺒﻖ آﻣﺎر، در ﺟﻬﺎن ﻧﯿﺰ ﺑﻌﺪ از ﮔﻨﺪم ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﻣﺼﺮف را در ﻣﯿﺎن ﻣﺮدم دارد. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻧﯿﺰ ﮐﺸﺎورزاﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﻨﺎﻃﻖ آب و ﻫﻮاﯾﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای رﺷﺪ ﺑﺮﻧﺞ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻨﺪ از اﯾﻦ ﻣﯿﺰان درﺧﻮاﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده و از زﻣﯿﻦ ﺧﻮد ﺑﺮای ﮐﺸﺖ ﺑﺮﻧﺞ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺴﯿﺎری از اﯾﻦ ﮐﺸﺎورزان ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﺮ ﺑﻮدن ﮐﻮدﻫﺎی ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ، زﯾﺮ ﺑﺎر ﻣﺼﺮف ﮐﺎﻣﻞ آن ﻫﺎ ﻧﻤﯽروﻧﺪ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﻣﻨﻈﻤﯽ ﺑﺮای ﮐﺎﺷﺖ ﺑﺮﻧﺞ از ﺟﻬﺎد ﮐﺸﺎورزی ﯾﺎ ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ اﯾﻦ رﺷﺘﻪ درﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ. اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﮐﻮدﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺰان ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺤﺼﻮل، ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺑﺮﻧﺞ و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺑﺮوز ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎ و از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﻣﺤﺼﻮل در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ رﺷﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
ﻫﻤﻪ ﮔﯿﺎﻫﺎن در ﻃﻮل رﺷﺪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﻮاد و ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻧﯿﺎز دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده از آن ﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ آﺳﯿﺐ ﺟﺪی ﺑﻪ ﮔﯿﺎه و ﻣﯿﺰان ﻣﺤﺼﻮل ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﺷﻮد. ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻫﻢ در رﺷﺪ ﮔﯿﺎه ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ، ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻣﺎﮐﺮو ﯾﺎ درﺷﺖ ﻣﻐﺬی ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. از ﺟﻤﻠﻪ از ﻣﻮاد ﻓﺴﻔﺮ، ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ و ﻧﯿﺘﺮوژن اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﯽ دﯾﮕﺮ ﻋﻨﺎﺻﺮ رﯾﺰ ﻣﻐﺬی ﯾﺎ ﻣﯿﮑﺮو ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﯿﺰان ﻧﯿﺎز ﮔﯿﺎه ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ اﻣﺎ درﯾﺎﻓﺖ آن ﻫﺎ ﺑﺮای ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮔﯿﺎﻫﺎن ﺿﺮوری و واﺟﺐ اﺳﺖ. ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﺪام ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﯽ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ دارﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻫﺮ ﮐﺪام از آن ﻫﺎ در اﯾﻦ ﮔﯿﺎه ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ آﺷﻨﺎ ﺷﻮﯾﻢ:
ﻧﯿﺘﺮوژن ﯾﺎ ازت در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی و ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻮﺟﻮد آورﻧﺪه ﭘﺮوﺗﻮﭘﻼﺳﻢ و ﺑﻬﺒﻮد دﻫﻨﺪه ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻓﺘﻮﺳﻨﺘﺰ اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻦ ﻣﺎده ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺰان ﮐﺮﺑﻮﻫﯿﺪرات در داﻧﻪ ﻫﺎی ﺑﺮﻧﺞ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﯾﻦ ﻣﺎده ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﺪاد ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ. اﻣﺎ اﻓﺮاط در ﻣﺼﺮف آن ﺑﺎﻋﺚ ﮐﻢ ﺷﺪن اﻣﮑﺎن ﺗﻨﻔﺲ ﮔﯿﺎه و اﻓﺰاﯾﺶ آﻓﺖ زدﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد.ﺑﺮای ﺟﺒﺮان ﮐﻤﺒﻮد و رﺷﺪ ﺑﻬﯿﻨﻪ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﯿﺘﻮان از ﮐﻮدﻫﺎی ان ﭘﯽ ﮐﺎ ﻫﺎی ﻟﺒﯿﻦ و ﺗﺎپ ﯾﻮزﯾﻨﮓ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﮐﻮد رﯾﺘﺎردو ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺳﺘﺎرﺗﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد. ﺗﻠﻔﺎت ﺑﺴﯿﺎری از ﻋﻨﺎﺻﺮ در ﮐﺸﺖ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺷﺮاﯾﻂ ﻏﺮﻗﺎﺑﯽ ﺑﻌﻀﺎ ﺗﺎ 60 در ﺻﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻟﺬا ﺟﻬﺖ اﻓﺰاﯾﺶ راﻧﺪﻣﺎن ﮐﻮد در ﮐﺎﻫﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ از اﻧﻮاع ﻣﻨﺎﺳﺐ ﮐﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮدﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻣﺤﻠﻮل در آب ﻗﺒﻞ از ﮐﺎﺷﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد.
ﻋﻨﺎﺻﺮی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﯿﺘﺮوژن ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺗﻮﺳﻂ آب از دﺳﺘﺮس ﮔﯿﺎه ﺧﺎرج ﺷﺪه و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﺟﺬب آن ﺣﺪود 21 روز ﭘﺲ از ﮐﺸﺖ در زﻣﺎن اﻓﺰاﯾﺶ ﮔﺮه ﻫﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ 73 درﺻﺪ ﺑﺎز ﯾﺎﻓﺖ ﻧﯿﺘﺮوژن در آن ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺻﻮرت ﻣﯿﮕﯿﺮد.ﻟﺬا اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮم ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻮد ﻫﺎی ﻧﯿﺘﺮوژن دار ﻣﺎﻧﻨﺪ اوره و ﺳﻮﻟﻔﺎت آﻣﻮﻧﯿﻮم در زﻣﺎن ﺗﻬﯿﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻋﺚ ﻫﺪر رﻓﺖ ﻣﯿﺸﻮد.ﻋﻨﺎﺻﺮی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺴﻔﺮ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻧﯿﺘﺮوژن ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﺧﺎﮐﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺰان ﻣﺎده آﻟﯽ و ﯾﺎ ﮐﻮد ﺳﺒﺰ آﻧﻬﺎ ﮐﻢ اﺳﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻠﻮﺋﯿﺪﻫﺎی ﺧﺎک ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪه ودر دﺳﺘﺮس ﮔﯿﺎه ﻗﺮار ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.ﻣﯿﺰان ﻧﯿﺎز ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ در ﺑﺮﻧﺞ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﺎ ﻣﯿﺰان ﻧﯿﺘﺮوژن ﺑﺮاﺑﺮی ﻣﯿﮑﻨﺪ . ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻣﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ در زﻣﺎن ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﺎﻗﻪ و ﺑﺮگ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ.
ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺗﺎ 72 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮدن رﯾﺘﺎردو آب روی ﺧﺎک ﻗﺮار ﻧﮕﯿﺮد ﭼﻮن ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﻗﺒﻞ از اﻧﺘﻘﺎل ﻧﺸﺎ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ اﺻﻠﯽ ﻻزم اﺳﺖ رﯾﺸﻪ ﻫﺎ را ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﻞ در ﺗﺮﮐﯿﺐ زﯾﺮ ﺑﻪ ﻣﺪت 15 ﺗﺎ 20 دﻗﯿﻘﻪ ﻧﮕﻬﺪاری ﮐﻨﯿﺪ.
رﯾﮋو ﺑﻪ ﻣﯿﺰان 2 در ﻫﺰار + ﺑﻤﺒﺎردﯾﺮ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان 1 در ﻫﺰار + ﻣﻨﮕﺰﯾﻨﮏ ﭘﻼس ﺑﻪ ﻣﯿﺰان 2 در ﻫﺰار ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻓﻮق را ﺑﺮ روی رﯾﺸﻪ ﻫﺎی ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﻞ اﺳﭙﺮی ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ اﺻﻠﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﻨﯿﺪ.
ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ
از ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺑﺮای ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺳﺎﻗﻪ ﻫﺎی ﮔﯿﺎه و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺑﺮوز ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﮔﯿﺎه در اﺛﺮ ﺗﻨﺶ ﻫﺎی ﻣﺤﯿﻄﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﺳﯿﻠﺴﯿﻮم ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻄﺮ و ﺑﻮی ﺑﺮﻧﺞ و وزن ﮔﯿﺮی ﺑﯿﺸﺘﺮ داﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد.
اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﻮدﻫﺎی ﻣﺎﯾﻊ ﭘﺘﺎﺳﯿﻤﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺳﯿﻠﯿﮑﺎت ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮐﺎﺗﻮن و ﻟﺒﯿﻔﻮل ﭘﺘﺎﺳﯿﮑﻮ در ﻣﺮاﺣﻞ رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﺎﻗﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد.
ﻣﯿﺰان ﻧﯿﺎز ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻪ ﻓﺴﻔﺮ ﮐﻤﯽ ﮐﻤﺘﺮ از ﻧﯿﺎز آن ﺑﻪ ﻧﯿﺘﺮوژن اﺳﺖ. اﻣﺎ وﺟﻮد آن در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ ﺿﺮوری اﺳﺖ. ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻬﺘﺮ ﮐﺮﺑﻮﻫﯿﺪارات ﻫﺎ و اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺰان ﻧﺸﺎﺳﺘﻪ در داﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﮐﻤﺒﻮد آن ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪن رﯾﺸﻪ، ﻧﺎزﮐﯽ و ﺗﯿﺮﮔﯽ ﺑﺮگ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد.
اﺳﺘﻔﺎده از ان ﭘﯽ ﮐﺎ ﻫﺎی ﻓﺴﻔﺮ ﺑﺎﻻ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻓﺴﻔﯿﺖ ﮐﺎ ﺳﯽ و ﻧﻮﺗﺮﯾﻔﻮس ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺜﻤﺮ ﺛﻤﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻓﻮاﯾﺪ وﺟﻮد ﮔﻮﮔﺮد در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮای ﺑﺮﻧﺞ زﯾﺎد اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از آن ﻫﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺰان ﭘﺮوﺗﻮﺋﯿﻦ در آن اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮔﻮﮔﺮد ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﮐﺎﻣﻼ ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪه و ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺞ رﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮد. ﻋﻨﺼﺮ روی ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد رﺷﺪ ﮔﯿﺎه و ﻏﻨﯽ ﺳﺎزی داﻧﻪ ﻫﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﻮد ﻣﻨﮕﺰﯾﻨﮏ ﭘﻼس و رﯾﺘﺎردو در اﺑﺘﺪای ﮐﺸﺖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد رﺷﺪ و ﻏﻨﯽ ﺷﺪن داﻧﻪ ﺑﺮﻧﺞ ﮐﻤﮏ ﮐﺮده و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺤﺼﻮل را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﺪ.اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻮﻟﻔﺎت روی و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺳﯿﺪ ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ و ﻣﻨﮕﺰﯾﻨﮏ ﭘﻼس ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ در اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﺑﺎزدﻫﯽ ﮔﯿﺎه و ﮐﯿﻔﯿﺖ داﻧﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﺴﺰاﯾﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ و ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ اﺳﯿد
از ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ و ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ اﺳﯿﺪ در ﺧﺎک ﻫﺎی ﺷﻮر و آﻫﮑﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺟﺎی دادن اﯾﻦ ﻣﺎده در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤﺮﯾﮏ رﯾﺸﻪ دﻫﯽ، ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺟﻮاﻧﻪ زﻧﯽ و ﮐﻢ ﺷﺪن ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد.
ﻫﯿﻮﻣﺎت ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ و ﺳﻮﭘﺮ ﻫﯿﻮﻣﯿﮑﻮ، ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ اﺳﯿﺪ ﺗﺎپ ﯾﻮزﯾﻨﮓ از ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺳﺒﺪ ﺷﺮﮐﺖ آﺑﺮون ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻔﯿﺪ واﻗﻊ ﺷﺪه و راﻧﺪﻣﺎن ﻣﺤﺼﻮل را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﺪ.
ﻫﺮ ﮐﺸﺎورزی ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﻗﺪام ﺑﻪ ﮐﺎﺷﺖ ﺑﺮﻧﺞ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎی آن، ﻧﺤﻮه ﻧﮕﻬﺪاری و آﺑﯿﺎری و ﭘﺮورش آن آﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ. از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ در زﻣﯿﻦ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد و ﭘﺲ از رﺷﺪ ﻧﺸﺎء ﻫﺎ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ اﺻﻠﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮای رﺷﺪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻏﺮﻗﺎب اﺣﺘﯿﺎج دارد، ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻫﺎی ﮐﻮدی آن ﻧﯿﺰ ﮐﻤﯽ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ در ﻣﻮرد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﮑﺎﺗﯽ ﮐﻪ در اداﻣﻪ ذﮐﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ را ﺑﻪ دﻗﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ:
ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﭘﯿﺶ از ﮐﺸﺖ از ﺧﺎک ﮐﺸﺎورزی ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداری ﮐﻨﯿﺪ و آن را ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ﮐﺸﺎورزی اﻃﺮاف ﺧﻮد ﺗﺤﻮﯾﻞ دﻫﯿﺪ.
ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻧﺘﯿﺠﻪ آزﻣﺎﯾﺶ ﺧﺎک ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن، ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎ، ﻣﻮاد و ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻮﺟﻮد در ﺧﺎک ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﺷﻮد.
ﻣﯿﺰان اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﻮدﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ و ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ اﺳﯿﺪ و ﮔﻮﮔﺮد در ﺧﺎک ﻫﺎی ﺷﻮر و ﻗﻠﯿﺎﯾﯽ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻗﺒﻞ از ﮐﺸﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯿﺰان ﺷﻮری ﺧﺎک ﺧﻮد و ﭘﯽ اچ آن را ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﺑﺪاﻧﯿﺪ.
ﮐﻮددﻫﯽ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺤﻠﻮل در آب ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻗﺒﻞ از اﺳﺘﻔﺎده از آن ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ آن ﻫﺎ را در ﻇﺮوف ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺎ آب ﺣﻞ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﻈﻢ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ زﻣﯿﻦ ﺑﭙﺎﺷﯿﺪ.
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻣﺎن ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﯽ ﻏﺮوب ﯾﺎ اواﯾﻞ ﺻﺒﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻓﺘﺎب ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﺎﺑﺪ.
ﮐﻮدﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در آب ﺣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﺗﺎ 12 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮﻧﺪ.
ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻋﻨﺎﺻﺮ و ﻣﻮادی ﮐﻪ ﺑﺮای رﺷﺪ ﺑﺮﻧﺞ ﻧﯿﺎز اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ در زﻣﺎن ﻣﻌﯿﻦ و ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﮔﯿﺎه داده ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮاﺣﻞ رﺷﺪ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻣﺎن ﺑﺮای ﻧﺸﺎء ﺑﺮﻧﺞ ﭼﻪ زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ. ﭘﺲ از آن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮای ﮐﺎﺷﺖ ﺑﺮﻧﺞ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. آﻧﭽﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻮرد ﮐﻮددﻫﯽ ﺑﺮﻧﺞ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ اﺳﺖ.
ﮐﻮدﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﺎک اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﯿﺠﻪ آزﻣﻮن ﺧﺎک و ﺑﺮ اﺳﺎس ﮐﻤﺒﻮد ﻫﺎ و ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻮﺟﻮد در ﺧﺎک ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻮدﻫﺎی ﻣﺮﻏﯽ و ﮐﻮدﻫﺎی اوره ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﻮﮔﺮد ﺟﺎﻣﺪ، ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ و ﻓﺴﻔﺎت ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﻗﺴﻤﺖ ﻗﺒﻞ ﺗﻮﺿﯿﺢ داده ﺷﺪ ﮐﻮد رﯾﺘﺎردو ﻣﺤﺼﻮل ﺷﺮﮐﺖ ﻟﺒﯿﻦ ﺑﺎ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﮐﻨﺪرﻫﺎﯾﯽ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺎﮐﺮو و ﻣﯿﮑﺮو ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﯿﺶ ﮐﺸﺖ را ﺑﻪ راﺣﺘﯽ و ﺳﻬﻮﻟﺖ در اﺧﺘﯿﺎر ﮔﯿﺎه ﻗﺮار ﻣﯿﺪﻫﺪ. اﻟﺒﺘﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺑﺮای ﮐﺎراﯾﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺿﺮوری ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ.
ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺬر ﺑﺮﻧﺞ در ﻗﺴﻤﺘﯽ از زﻣﯿﻦ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻧﺸﺎء ﺷﺪه و در ﻣﺤﻞ اﺻﻠﯽ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد ﺧﺰاﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺬرﻫﺎ ﺑﺮای رﺷﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮای ﺧﺰاﻧﻪ ﺑﺮﻧﺞ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺧﺰاﻧﻪ، اﺳﯿﺪ ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ و اﺳﯿﺪ ﻓﻮﻟﯿﮏ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﻘﺪار ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز از ﮐﻮدﻫﺎی ﺳﻪ ﺑﯿﺴﺖ ﺑﺮﻧﺞ اﺳﺖ. ﻧﺤﻮه ﻣﺼﺮف ﮐﻮدﻫﺎی اﺳﯿﺪ ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ و ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ ﭘﻮدری ﺑﺮای ﺑﺮﻧﺞ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺤﻠﻮل در آب ﺧﺰاﻧﻪ اﺳﺖ.
اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺤﺼﻮل رﯾﮋو، ﻣﻨﮕﺰﯾﻨﮏ ﭘﻼس و ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ و ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﺎپ ﯾﻮزﯾﻨﮓ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻻزم و ﺿﺮوری ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ.
-3ﮐﻮددﻫﯽ ﻫﻨﮕﺎم اﻧﺘﻘﺎل ﻧﺸﺎء
در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﺸﺎء از ﺧﺰاﻧﻪ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ اﺻﻠﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮای ﺟﻮاﻧﻪ ﻫﺎی ﺑﺮﻧﺞ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺗﻨﺶ اﯾﺠﺎد ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺠﺪدا ﺑﺎﯾﺪ از ﮐﻮدﻫﺎی ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ اﺳﯿﺪ، اﺳﭙﺎرﺗﺎن، رﯾﮋو اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد ﺗﺎ اﯾﻦ ﺗﻨﺶ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮد.
در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮای ﭘﻨﺠﻪ زﻧﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﺗﺠﻤﻊ ﻧﺸﺎﺳﺘﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ، داﻧﻪ ﺑﻨﺪی ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎ، ﺑﻪ ﻓﺴﻔﺮ ﺑﺎﻻ ﻧﯿﺎز دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻣﺎن ﺑﺮای ﻣﺼﺮف ﮐﻮد روی ﺑﺮای ﺑﺮﻧﺞ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺎوی ﮐﻮدﻫﺎی ﻓﺴﻔﺮ ﺑﺎﻻی ان ﭘﯽ ﮐﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ از روی ﻧﯿﺰ در آن ﻫﺎ وﺟﻮد دارد.
اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺤﺼﻮل ﺑﻤﺒﺎردﯾﺮ، ﻓﺴﻔﯿﺖ ﮐﯽ ﺳﯽ و ﻧﻮﺗﺮﯾﻔﻮس ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯿﮕﺮدد.
در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﺎﻗﻪ ﻫﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ رﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﻢ ﺷﺪن ﺗﻨﺶ ﻫﺎ و ﻣﺤﮑﻢ ﺷﺪن و رﺷﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﺎﻗﻪ ﻫﺎ، ﺳﯿﻠﯿﺴﯿﻢ و ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮد. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻣﺎن ﻣﺼﺮف ﺑﺮای اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮدن ﮐﻮدﻫﺎی ﭘﺘﺎس ﺑﺎﻻﻧﻈﯿﺮ ان ﭘﯽ ﮐﺎ ﻫﺎی ﭘﺘﺎس ﺑﺎﻻ و ﯾﺎ ﺳﻪ ﺑﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺧﺎک ﺑﺮﻧﺞ اﺳﺖ، اﻟﺒﺘﻪ اﺛﺮات ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯽ اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﺎﺗﻮن و ﯾﺎ ﻟﺒﯿﻔﻮل ﭘﺘﺎﺳﯿﮑﻮ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﯽ را ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﻧﻈﺮ دور داﺷﺖ.
در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎی ﺑﺮﻧﺞ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮدی ﺑﺮﻧﺞ ﻣﻮادی ﺟﺎی داده ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ رﺷﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎ ﺷﻮد و از ﭘﻮک ﺷﺪن و ﺧﺮاب ﺷﺪن داﻧﻪ ﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﯿﺎه ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ درﺷﺖ ﻣﻐﺬی، ﺑﻪ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻮاد و ﻋﻨﺎﺻﺮ رﯾﺰ ﻣﻐﺬی ﻧﯿﺰ ﻧﯿﺎز دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ از ﮐﻮدﻫﺎﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ رﯾﺰ ﻣﻐﺬی ﻫﺎ را ﺑﺎ ﻫﻢ داﺷﺘﻪ و ﻓﺴﻔﺮ، ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ و ﻧﯿﺘﺮوژن ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﻣﯿﮑﺮوﭘﻼس، ﻣﯿﮑﺮو ﻣﯿﮑﺲ و ان ﭘﯽ ﮐﺎﻫﺎی ﺷﺮﮐﺖ ﻟﺒﯿﻦ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ و ﻓﻮﻟﻮﯾﮏ اﺳﯿﺪ ﺗﺎپ ﯾﻮزﯾﻨﮓ ﻣﯿﺘﻮان در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﻔﯿﺪ واﻗﻊ ﺷﻮد.
در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﯿﺰ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﯽ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮددﻫﯽ ﺑﺮﻧﺞ دارﻧﺪ. ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﺮ ﺷﺪن داﻧﻪ ﻫﺎی ﺑﺮﻧﺞ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮐﻮدﻫﺎی ﭘﺘﺎس ﺑﺎﻻ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻣﺎ از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﺴﻔﺮ ﻧﯿﺰ ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﯽ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ دارد از ﮔﻨﺠﺎﻧﺪن اﯾﻦ ﻋﻨﺼﺮ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺮﻧﺞ ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺸﻮﯾﺪ.
اﺳﺘﻔﺎده از ان ﭘﯽ ﮐﺎ ﻫﺎی ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ ﺑﺎﻻ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﯿﻠﯿﮑﺎت ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ در اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺤﺼﻮل ﻧﻬﺎﯾﯽ و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺑﻮﺗﻪ ﺑﺮﻧﺞ ﺗﺎﺛﯿﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
